“A Common Elements Approach to the Development of a Modular Cognitive Behavioral Theory for Chronic Loneliness” (2024)
Published in Clinical Psychology
Dit onderzoek ontwikkelt een transdiagnostisch cognitief-gedragstheoretisch model voor chronische eenzaamheid door gebruik te maken van het ‘distillation and matching model’ framework.
Kernbevindingen: De onderzoekers identificeerden 14 praktijkelementen in 11 studies van eenzaamheidsinterventies, variërend van 7% tot 64% relatieve frequentie. Centrale mechanismen die worden geadresseerd zijn negatieve interpersoonlijke evaluaties, angst en sociale vaardigheidstekorten. Contraproductieve gedragingen zoals zelfgerichte aandacht worden geïdentificeerd als factoren di eenzaamheid in stand houden.
Implicaties: Dit model biedt hulpverleners een flexibel, evidence-based framework voor het aanpassen van interventies aan verschillende populaties en presentaties van eenzaamheid. Voor Nederlandse ggz-instellingen betekent dit dat modulaire behandelprotocollen ontwikkeld kunnen worden die zowel kosteneffectief als effectief zijn. Het model suggereert dat maatwerk van belang is.
(Anders gezegd, dat protocol is niet nodig, want je moet toch maatwerk toepassen…JR)